Το κάστρο Αγιονορίου αποτελεί έναν από τους υψηλής ποιότητας πολιτιστικούς πόρους που διαθέτει η περιοχή της ανατολικής Κορινθίας. Η τοποθεσία του σε συνδυασμό με την μοναδική του θέα το έχουν αναγάγει σε σημείο μείζονος στρατηγικής σημασίας για την ιστορία του έθνους μας. Οι Αγιονορίτες είχαν επαφή με το κάστρο του Ακροκορίνθου, της Λάρισας του Άργους αλλά και το Αρμενόκαστρο του Καπαρελίου στην Αργολίδα.
To φρούριο του Αγιονορίου χρονολογείται ότι χτίστηκε τον 14ο μ.Χ. αιώνα (μεταξύ 1377 και 1450) από τους Φράγκους, πάνω στα ερείπια ακρόπολης παλαιότερου Βυζαντινού κάστρου. Επικρατέστερη άποψη για την ονομασία «Αγιονόρι» είναι αυτή που αναφέρει ότι στην περιοχή εγκαταστάθηκαν μοναχοί από το Άγιο Όρος, στη διάρκεια του 11ου αιώνα, γεγονός που εξηγεί και τον μεγάλο αριθμό εκκλησιών γύρω από το κάστρο. Άγιος Γεώργιος, Άγιος Στέφανος, Άγιος Μάρκος, Άγιος Ιωάννης Πρόδρομος και Άγιος Ιωάννης Θεολόγος και φυσικά η Παναγιά, σκορπούν μνήμες ευλογιών.
Το κάστρο του Αγιονορίου χρησιμοποιήθηκε, επίσης, σαν στρατηγείο από τον Υψηλάντη και τον Παπαφλέσσα κατά την διάρκεια της ελληνικής επανάστασης και συνδέεται άρρηκτα με μία από τις πιο βαρυσήμαντες και ένδοξες μάχες της, την μάχη του Δράμαλη, το 1822.
Τέλος, το φρούριο, συνολικής επιφάνειας 850 τ.μ. αποτελούνταν από 5 πύργους διαφόρων διαστάσεων, ο ψηλότερος εκ των οποίων έφθανε τα 12 μ.. Όλοι συνδέονταν μεταξύ τους με τείχος, ενώ μπροστά από την κύρια αψιδωτή πύλη του, είχε κτιστεί προμαχώνας. Η κατασκευή του στηρίχθηκε στη χρήση ορθογωνισμένων λίθων και ισχυρού ασβεστοκονιάματος.
