Το ιστορικό μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου Φενεού βρίσκεται σε δεσπόζουσα θέση πάνω από την τεχνητή λίμνη «Δόξα», βορειοδυτικά του οικισμού Αρχαία Φενεός.
Σύμφωνα με επιγραφή που υπάρχει εκατέρωθεν της εισόδου της νέας Μονής , χτίστηκε το 1693, αν και είχε ιδρυθεί από το 14ο αιώνα. Αρχικά ήταν χτισμένη στη σημερινή θέση Παλαιομονάστηρο, στη νησίδα εντός της λίμνης Δόξα, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται ο μικρός ναός του Αγίου Φανουρίου.
Η μονή ήταν Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή, δηλαδή υπαγόταν απ’ ευθείας στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωσταντινουπόλεως και όχι στο Μητροπολίτη της περιοχής. Στα θεµέλιά της έφερε «σταυροπήγιον», δηλαδή σταυρό που είχε στείλει για το σκοπό αυτό ο Πατριάρχης.
Το 18ο αιώνα, η Ιερά Μονή του Αγίου Γεωργίου Φενεού απέκτησε δύναμη και πλήθος μοναχών συνέρρευσαν συγκροτώντας ισχυρή μοναχική αδελφότητα.
Η μονή υπήρξε θεματοφύλακας των θρησκευτικών και εθνικών παραδόσεων στα χρόνια της Οθωμανοκρατίας, και μεγάλο επαναστατικό κέντρο στα χρόνια του μεγάλου Αγώνα .Κατά την οθωμανική κυριαρχία διατηρούσε Κρυφό Σχολειό. Εδώ είχε συσταθεί το αρχηγείο της Φιλικής Εταιρείας από τον ηγούμενο Ναθαναήλ, με τη συνδρομή ηγουμένων και από γειτονικές μονές και έγιναν συνελεύσεις για την οργάνωση της επανάστασης με την παρουσία οπλαρχηγών απ’ όλη την Κορινθία και την Αρκαδία, με επικεφαλής το «Γέρο του Μωριά».
Οι δωρεές πλούσιων κατοίκων έκαναν το μοναστήρι μια από τις μεγαλύτερες οικονομικές δυνάμεις της Πελοποννήσου, παραμονές της Επανάστασης.
Η Μονή το 1740 καταστράφηκε από πυρκαγιά και ανακαινίστηκε το 1754.
