Οι Κορίνθιοι αντιλήφθηκαν οτι ο Ισθμός , εκτός από γραμμή αμύνης, ήταν πολύ σημαντικός για την ναυσιπλοΐα και συγκεκριμένα ότι το μικρό του πλάτος θα μπορούσε να επιτρέψει το πέρασμα των πλοίων από τον Κορινθιακό στον Σαρωνικό κόλπο και αντίστροφα και να διευκολυνθεί η επικοινωνία Ανατολής – Δύσης, απαλείφοντας την επικίνδυνη και μακρινή διαδρομή του περίπλου της Πελοποννήσου και του ακρωτηρίου του Μαλέα.
Περίπου τον 9ο πΧ αιώνα , άρχισαν να κατασκευάζουν έναν διάδρομο εγκάρσια του Ισθμού που ξεκινούσε από την σημερινή περιοχή της Ποσειδωνίας και κατέληγε στον Σχοινούντα (σημερινό Καλαμάκι), χωρίς ν’ ακολουθεί ευθεία πορεία για να αποφεύγονται οι μεγάλες ανηφόρες και κατηφόρες που θα καταπονούσαν τους εκτελούντες την έλκυση των πλοίων. Ο διάδρομος αυτός ονομάστηκε Δίολκος και ήταν παγκόσμια το πρώτο μέσο σταθερής τροχιάς.
Ο Δίολκος έμεινε σε λειτουργία επί 1600 χρόνια και δη έως έως το 1154, όπως προκύπτει από χάρτη του Άραβα Γεωγράφου Εδρεσή.
